ΤΟ ΙΣΤΟΛΟΓΙΟ ΤΟΥ Α1 ΠΗΓΕ ΣΤΗ ΔΕΥΤΕΡΑ!!
.
Τρίτη 25 Δεκεμβρίου 2012
ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΙΑΤΙΚΕΣ ΚΑΤΑΣΚΕΥΕΣ
Τα Χριστούγεννα έφτασαν! Για την ακρίβεια φτάνουν σε λίγες ημέρες. Τα σχολεία, όπως συνηθίζεται ή μάλλον όπως επιβάλλεται, φορούν τα γιορτινά τους προκειμένου να υποδεχτούν την πιο όμορφη γιορτή του χρόνου. Στολίζονται οι τάξεις, τα παράθυρα και οι τοίχοι γεμίζουν με αστεράκια, ελατάκια, χιονονυφάδες, χιονισμένα σπιτάκια, καμπανούλες και πολλές άλλες όμορφες κατασκευές που κάνουν οι μαθητές-τριες. Έτσι κι εμείς, αφού στολίσαμε την τάξη μας με τα παραπάνω, θέλοντας να «βάλουμε» τα παιδάκια στη χαρά της δημιουργίας, φτιάξαμε και κάτι παραπάνω, κάτι που τα παιδιά θα έπαιρναν μαζί τους στο σπίτι και θα κρεμούσαν στο δικό τους δέντρο, κάτι που θα θύμιζε το πνεύμα των Χριστουγέννων αλλά θα θύμιζε και το σχολείο τους τις ημέρες των διακοπών!
Τα χριστουγεννιάτικα στολίδια και ο χιονανθρωπάκος μας |
Η καρτούλα μας |
Τετάρτη 31 Οκτωβρίου 2012
ΠΑΓΚΟΣΜΙΑ ΗΜΕΡΑ ΑΠΟΤΑΜΙΕΥΣΗΣ
«Φασούλι
το φασούλι, γεμίζει το σακούλι»
«Σταλαγματιά σταλαγματιά, γεμίζει η στάμνα η πλατιά»
Γενιές και γενιές νέων γαλουχήθηκαν
και μεγάλωσαν μ’ αυτές τις παροιμίες.
Φαίνεται όμως, πως ο σύγχρονος – υπερκαταναλωτικός - τρόπος ζωής επικράτησε και
αφήσαμε στην άκρη τα σοφά λόγια του λαού μας. Τη θέση του κουμπαρά πήραν οι
πιστωτικές κάρτες και οι αλόγιστες
αγορές πέρασαν στην καθημερινότητά μας.
Τα αποτελέσματα, με τη βοήθεια και
εθνοπατέρων μας, είναι πλέον ορατά σε όλους. Έτσι, σήμερα, περισσότερο από κάθε
φορά, είναι επιτακτική ανάγκη να γυρίσουμε πίσω στο παρελθόν και να διδαχθούμε
από το νόημα των παραπάνω παροιμιών. Να μάθουμε τα οφέλη της αποταμίευσης, να
διδάξουμε στα παιδιά μας πως για να αποκτήσουν διάφορα αγαθά πρέπει να μοχθούν
και να εργάζονται με επιμονή και υπομονή.
Έτσι κι εμείς, σήμερα, 31 Οκτωβρίου, Παγκόσμια
Ημέρα Αποταμίευσης, στην τάξη μας συζητήσαμε ενδελεχώς με τους μικρούς μαθητές/τριες
και αυριανούς καταναλωτές για τα οφέλη της αποταμίευσης. Τέλος κατασκευάσαμε
και το δικό μας κουμπαρά, με την ελπίδα να γεμίσει πολύ γρήγορα και να παραμένει συνεχώς γεμάτος!!!!! «Τα κουμπαραδάκια μας» |
Με τους κουμπαράδες ανά χείρας και όχι μόνο..... |
28η ΟΚΤΩΒΡΙΟΥ 1940
Όλοι εμείς, οι Έλληνες,
αισθανόμαστε ιδιαίτερη περηφάνια για το μεγάλο ΟΧΙ που βροντοφώναξαν οι ήρωες
πρόγονοί μας, άνθρωποι απλοί που θυσίασαν τη ζωή τους για να ζούμε εμείς σήμερα
ελεύθεροι.
Χρέος όλων μας είναι να
μεταλαμπαδεύσουμε στις νεότερες γενιές
την αγάπη μας για την πατρίδα, να μεταφέρουμε τα ιδανικά που όπλισαν
αυτούς τους σπουδαίους ανθρώπους να αγωνιστούν σαν λιοντάρια και να κερδίσουν
το θαυμασμό όλου του κόσμου.
Έτσι και στην τάξη μας,
για να τιμήσουμε τους ένδοξους αγωνιστές του ’40, αφιερώσαμε αρκετό χρόνο προκειμένου τα μικρά παιδάκια
να μάθουν την ιστορία μας, να ακούσουν και να τραγουδήσουν τα τραγούδια της
εποχής αλλά και να ζωγραφίσουν σημαίες, σημαίες πολλές για να στολίσουμε την
αίθουσά μας. Μάλιστα εκτός από τις μικρές σημαιούλες κατασκευάσαμε και δύο μεγάλες
. Δύο μεγάλες σημαίες που ομορφαίνουν την τάξη μας.
Καμαρώστε μας και δείτε πώς τις κατασκευάσαμε.
Καμαρώστε μας και δείτε πώς τις κατασκευάσαμε.
Κάθε παιδάκι κάνει και μια γραμμούλα.. |
Οι σημαίες μας, αφού αφαιρέσαμς τις χαρτοταινίες από τις άσπρες λωρίδες |
Σάββατο 20 Οκτωβρίου 2012
ΠΡΩΤΗ ΚΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ!!!!
Η απόφαση για τη δημιουργία ενός ακόμη Ιστολογίου, μιας διαδυκτιακής πλατφόρμας που ως σκοπό θα έχει την προβολή των δραστηριοτήτων της τάξης μας προς τη σχολική κοινότητα, την τοπική κοινωνία αλλά και ευρύτερα, ήταν σχεδόν δεδομένη. Άλλωστε η επιτυχημένη - υποκειμενική μας άποψη αυτή - προηγούμενη προσπάθεια που αφορούσε στο περσινό Β1 του σχολείου, συνηγορούσε σ' αυτό. (δείτε το εδώ)
Το «στήσιμο» έγινε και ξεκινήσαμε δειλά δειλά τις πρώτες αναρτήσεις μας. Ωστόσο, αυτό που θέλαμε ήταν το blog μας να έχει μια ξεχωριστή οπτική, ξεφεύγοντας από τα καθιερωμένα πρότυπα. Έτσι, αποφασίσαμε, αξιοποιώντας και το δυναμικό της τάξης μας, να δημιουργήσουμε κάτι διαφορετικό και μάλιστα με την ενεργή συμμετοχή των παιδιών. Πιάσαμε το κοπίδι και τα πινέλα και με έντονο ενθουσιασμό- αφού το κάναμε με τα χεράκια μας - κατασκευάσαμε το όνομα που δώσαμε στο Ιστολόγιό μας:
Πρώτη και..... καλύτερη!!!
Το αποτέλεσμα το βλέπετε παραπάνω και ελπίζουμε να σας αρέσει.
Το «στήσιμο» έγινε και ξεκινήσαμε δειλά δειλά τις πρώτες αναρτήσεις μας. Ωστόσο, αυτό που θέλαμε ήταν το blog μας να έχει μια ξεχωριστή οπτική, ξεφεύγοντας από τα καθιερωμένα πρότυπα. Έτσι, αποφασίσαμε, αξιοποιώντας και το δυναμικό της τάξης μας, να δημιουργήσουμε κάτι διαφορετικό και μάλιστα με την ενεργή συμμετοχή των παιδιών. Πιάσαμε το κοπίδι και τα πινέλα και με έντονο ενθουσιασμό- αφού το κάναμε με τα χεράκια μας - κατασκευάσαμε το όνομα που δώσαμε στο Ιστολόγιό μας:
Πρώτη και..... καλύτερη!!!
Το αποτέλεσμα το βλέπετε παραπάνω και ελπίζουμε να σας αρέσει.
«Βάφοντας το όνομά μας» |
Σάββατο 15 Σεπτεμβρίου 2012
Τρίτη 11 Σεπτεμβρίου 2012
ΠΡΩΤΗ ΜΕΡΑ ΣΤΟ ΣΧΟΛΕΙΟ!
Το καλοκαιράκι,
τα παιχνίδια και οι στιγμές ανεμελιάς, πέρασαν και να ’μαστε πίσω στις
επάλξεις, πίσω στις σχολικές αίθουσες, για να υποδεχτούμε τους καινούργιους μας
μαθητές –τριες.
Ο γράφων επέλεξε
και πάλι έπειτα από δύο έτη ν’ αναλάβει ένα από τα τρία τμήματα της Α’
τάξης του σχολείου μας, του 9ου Δημοτικού Σχολείου Καστοριάς, αφού οι
φωνούλες και η παιδική αθωότητα των μικρών μαθητών, των μικρότερων στο δημοτικό
σχολείου , κυριολεκτικά τον συνεπαίρνουν.
Όλοι, ειδικοί
και μη, συμφωνούν πως ο ερχομός των παιδιών από το νηπιαγωγείο στο δημοτικό
σχολείο, στο μεγάλο σχολείο, συνοδεύεται από αρκετό άγχος και έντονη αγωνία,
ιδίως δε την πρώτη μέρα στο σχολείο. Έτσι,
προκειμένου να αμβλύνουμε λιγάκι
την ανησυχία των μικρών παιδιών, προετοιμάσαμε και υποδεχτήκαμε τα μικρά
«πουλάκια στο πρώτο τους φτερούγισμα», με μια καρτούλα – ενθύμιο για την πρώτη
μέρα στο σχολειό, έχοντας γράψει ένα τετράστιχο, μια ευχούλα για το
καλωσόρισμα. Τελικά, αυτό που κέρδισε τις εντυπώσεις, ήταν το περιεχόμενο της
κάρτας – μερικές καραμελίτσες- και όχι η «συσκευασία»!! Ας είναι!!
Τέλος, αφού
γνωριστήκαμε και είπαμε λίγα λόγια για τους στόχους της νέας σχολικής χρονιάς,
βγάλαμε την αναμνηστική φωτογραφία με το αρκουδάκι μας και τα παιδάκια ( θέλουμε να πιστεύουμε )
αποχώρησαν χαρούμενα.
Η πρώτη μέρα στο σχολειό πέρασε στην Ιστορία!
Εγγραφή σε:
Αναρτήσεις (Atom)