31 Οκτωβρίου. Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης

   Επίκαιρο όσο ποτέ το μήνυμα της αποταμίευσης! Γενιές και γενιές ανθρώπων γαλουχήθηκαν μ’ αυτό, μαθαίνοντας πως πρέπει πρώτα να πασχίσεις και μετά να αποκτήσεις, για να έχει νόημα η απόκτηση αγαθών.

          Τα τελευταία χρόνια, η αξία αυτή μάλλον χάθηκε από το λεξιλόγιό μας και ο κανόνας έλεγε πως αποκτώ  και μετά πασχίζω, με όποιες αρνητικές συνέπειες συνεπάγεται αυτό.

          Προσπαθώντας, λοιπόν, να επαναφέρουμε το παραπάνω μήνυμα – με αφορμή την Παγκόσμια Ημέρα Αποταμίευσης – συζητήσαμε με τους μικρούς μαθητές για την έννοια της αποταμίευσης και κατασκευάσαμε  το δικό μας κουμπαρά.  Τέλος, συμφώνησαν όλα τα παιδάκια πως για να εκπληρώνουν τις επιθυμίες τους πρέπει πρώτα να εργάζονται με υπομονή και επιμονή και μετά να αποκτούν πράγματα που επιθυμούν. Για να δούμε! θα γεμίσουν οι κουμπαράδες;

           Μια σταλαγματιά αν καταφέραμε και βάλαμε στο μυαλουδάκι  των μικρών παιδιών και αυριανών πολιτών, τότε η προσπάθειά μας, πέτυχε. Άλλωστε αυτό λέει και η σχετική παροιμία: Σταλαγματιά σταλαγματιά γεμίζει η στάμνα η πλατιά.

Με τους κουμπαράδες ανά χείρας!

Κουμπαράς - ανεμόμυλος

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟΝ ΑΜΠΕΛΩΝΑ ΣΤΕΡΓΙΟΥ

   Το φετινό βιβλίο της Γλώσσας, στα πρώτα μαθήματα,  καλωσορίζει τους μαθητές στα θρανία και αρχίζει το οδοιπορικό - Ταξίδι στον κόσμο της Γλώσσας - κάνοντας μια αναφορά στο φθινόπωρο.
«Έλα, έλα αγοράκι, έλα, έλα κοριτσάκι, είμαι το Φθινόπωρο», λέει η κα Μάρω Λοΐζου στο ποιηματάκι που υπάρχει στο βιβλίο και αναφέρει ασχολίες των ανθρώπων που ζουν στη φύση μεταξύ των οποίων και το μάζεμα των σταφυλιών, τον τρύγο και τη δημιουργία του μούστου.
    Έτσι, σε συνεργασία με τις δασκάλες των άλλων δύο τμημάτων της Β' τάξης του σχολείου μας, σκεφτήκαμε να εκδράμουμε έξω από το στενό πλαίσιο της σχολικής αίθουσας και να επισκεφτούμε έναν αμπελώνα, το -  ΚΤΗΜΑ ΣΤΕΡΓΙΟΥ -  για να δουν οι μικροί μαθητές από κοντά τα πρώτα σημάδια του φθινοπώρου, να δουν από κοντά τις εργασίες των αγροτών τώρα το φθινόπωρο. Τα παιδάκια, λοιπόν, είδαν τον αμπελώνα του κτήματος, άκουσαν και είδαν τι σημαίνει τρύγος, είδαν πώς γίνεται ο μούστος και μάλιστα είχαν και την ευκαιρία να τον γευτούν.
   Αφού, τέλος, περιηγηθήκαμε στο χώρο και τα παιδιά έπαιξαν το παιχνίδι το χαμένου μπουκαλιού, αποχωρήσαμε με τις καλύτερες των εντυπώσεων για το σχολείο μας.

  Ευχαριστούμε θερμά το ζεύγος Στεργίου για τη φιλοξενία που μας παρείχε και  ευχόμαστε τα υπέροχα κρασιά τους να «κατακτήσουν» όλο τον κόσμο!!
 

«Ο πολύτιμος θησαυρός»